18 Νοεμβρίου 2010

Ξεφυλλίζοντας τη Σιωπή

Πάντα φεύγω.
Φεύγω, φεύγω, και πάντα φτάνω εκεί ακριβώς
απ' όπου έχω φύγει.

Μια ατέρμονη, αδιέξοδη φυγή. Σαν λιποταξία...
Μακάρι να μπορούσα κάποτε να φύγω από τη φυγή μου...
Μα μου φαίνεται πως είναι πια αργά.
Σουρούπωσε...
Αλκυόνη Παπαδάκη