23 Μαΐου 2011

Μοναχικές διαδρομές


Μια μοναχική διαδρομή
όλη μου η ζωή, όπως
όλων σας...
Αναρωτηθήκατε πόσοι
από όσους έχετε δίπλα σας
θα παρέμεναν, αν καταφέρνατε
να ομολογήσετε όλες
τις πραγματικές σας σκέψεις;

Τις πράξεις;
Τις επιθυμίες;
Τολμήσατε ποτέ πραγματικά
να τις ξεστομίσετε έστω σε εσάς τους ίδιους;
Ποτέ δε θα μάθετε πόσο βαθιά μόνοι ζήτε...
Δεν το αντέχετε!!

Στο παραμύθι χωράει τ' όνειρο
στην αλήθεια μόνο η ελευθερία...  και αυτό δε στο έμαθε ποτέ κανείς. Χρόνια ολόκληρα σου δίδαξαν τα πρέπει και τα μη, πως να ξεφύγεις τώρα. Κουκούλωσε πρόχειρα ξανά τις ανάγκες σου και προχώρα σε αυτό που έμαθες να λες ζωή. Η μιζέρια σε κυκλώνει από παντού αλλά εσύ ξέρεις να ονειρεύεσαι είπαμε. Σε μια ελεύθερη πτώση που θα δοθεί την ώρα του τέλους θα καταλάβεις αυτά που πραγματικά έζησες και φεύγοντας θα πάρεις ότι είχες πάντα στην ψυχή σου... το λυγμό σου!!
Με αυτόν το λυγμό γεννήθηκες με αυτόν θα φύγεις ξανά...

Βικτωρία